Σύμφωνα με τον νόμο του Goodhart, όταν ένας δείκτης μετατραπεί σε στόχο, παύει να είναι καλός δείκτης.
Οι εργαστηριακοί δείκτες είναι αναμφίβολα χρήσιμοι, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Ο στόχος δεν είναι απλά να αυξήσουμε τις ουσίες που εμφανίζονται κάτω από τα λεγόμενα “φυσιολογικά όρια” ή να μειώσουμε αυτές που εμφανίζονται πάνω από αυτά. Όσες φορές η φαρμακοβιομηχανία προσπάθησε να κάνει κάτι τέτοιο, οδήγησε σε ολέθριες για την υγεία συνέπειες.
Ακόμα και τα “φυσιολογικά όρια” πολλές φορές καθορίζονται με βάση τον στατιστικό μέσο όρο των φαινομενικά υγιών ανθρώπων. Όμως, 93% των Αμερικανών χαρακτηρίζονται μεταβολικά μη υγιείς κι ας ανήκουν στους φαινομενικά υγιείς.
Πρέπει πίσω από τους αριθμούς να προσπαθούμε να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς που προκάλεσαν την αύξηση ή τη μείωση σε κάποιο δείκτη. Αναλύοντας αυτούς τους μηχανισμούς ίσως φτάσουμε στο Άγιο Δισκοπότηρο της ιατρικής διάγνωσης, την πρωταρχική αιτία της διαταραχής.
Τότε μόνο ανοίγει ο δρόμος για θεραπεία!
Δείτε ολόκληρη την ομιλία του γιατρού μεταβολικής υγείας Ρολάνδου Παύλου ΕΔΩ: